Kerkje Elspeet

Ontwerp een kerk volgens de traditionele doopsgezinde principes: met duurzaamheid hoog in het vaandel, de mens centraal en met ruimte voor ontmoeting. De eerste doopsgezinde kerken waren schuur- en schuilkerken. Eenvoudige ontmoetingsruimten waar men samenkwam rondom de bijbel. De inrichting was sober en zo puur mogelijk. Geen afleiding, geen ornamentiek, als voorwaarde voor concentratie en samen zijn. Het nieuwe kerkje op Mennorode verwijst naar die tijd.

Het gebouw bestaat uit één grote kenmerkende ruimte waarin stevige vurenhouten spanten de sfeer bepalen. De schuurachtige kerk heeft een modern jasje gekregen doordat het gebouw halverwege een verbreding heeft. Zo gaat de smallere ingang over in een ruime kerkzaal met een glazen achterwand. Een knik in het dak en in de gevel accentueert de overgang. Extra toevoeging is een buitenkerk, waar bij mooi weer in de open lucht gekerkt kan worden.

Het nieuwe kerkje wordt gebruikt voor vieringen en andere functies die met kerkelijk gebruik te maken hebben. Gastvrijheid is een belangrijke notie. De kerk is de hele dag open en iedereen die dat wil kan er binnen lopen. Er is een stiltehoek voor bezinning, rust en meditatie.

DUURZAME SCHUUR
De binnenafwerking is opgebouwd uit gebruikte houten vloerdelen. De buitenzijde, zowel dak als wand, is bekleed met shingels van Frans acacia, duurzaam geteeld in snoeibossen. De wanden en dak zijn geïsoleerd met Isovlasdekens, samengesteld uit vlasvezels. Mennorode gaat op den duur zelf de energie leveren door middel van warmte-koude-opslag.